Magiczne Stworzenia od A do Ż - W, Y, Z, Ż

WAMPUS {Wampus Cat}

Klasyfikacja MM: XXXXX
Wampus pochodzi z Appalachów. Rozmiarami i wyglądem przypomina pumę albo kuguara. Potrafi chodzić na tylnych łapach, jest szybszy od strzały, a jego żółte oczy mają ponoć zdolność hipnotyzowania i legilimencji. Wybornymi znawcami jego obyczajów i magicznych zdolności są Czirokezi, z którymi dzieli ten sam region. Tylko im udało się, jak dotąd, użyć włosa wampusa do produkcji różdżek. W 1832 roku czarodziej Abel Treetops z Cincinnati oznajmił, że wynalazł metodę oswajania wampusów i wykorzystania ich do strzeżenia domów czarodziejów. Treetops został uznany za oszusta, kiedy do jego domu wdarli się funkcjonariusze MACUSA i nakryli go na rzuceniu zaklęć powiększających na kuguchary. Jeden z domów Szkoły Magii i Czarodziejstwa w Ilvermorny nazwany jest Domem Wampusa.

WĄŻ MORSKI {Sea Serpent}

Klasyfikacja MM: XXX

Węże morskie występują w Atlantyku, Oceanie Spokojnym i Morzu Śródziemnym. Chociaż wyglądają groźnie, nie są znane przypadki zabicia przez nie człowieka, jeśli nie liczyć histerycznych opowieści mugoli o okrutnym zachowaniu tych zwierząt. Osiągają sto stóp długości, mają końską głowę i ciało węża, którego pętle wystają ponad wodę. 

WIDŁOWĄŻ {Runespoor}

Klasyfikacja MM: XXXX

Widłowąż pochodzi z Burkina Faso, małego kraju afrykańskiego. Ten trójgłowy wąż osiąga zazwyczaj długość sześciu do siedmiu stóp. Ponieważ widłowąż jest pomarańczowego koloru w czarne pasy, bardzo łatwo go zauważyć i właśnie dlatego Ministerstwo Magii z Burkina Faso przeznaczyło pewien obszar leśny wyłącznie do dyspozycji widłowęży i te tereny są od tej pory nienanoszalne. Chociaż nie jest zbyt agresywnym zwierzęciem, był swego czas ulubioną maskotką czarnoksiężników, z pewnością ze względu na jego imponujący i budzący respekt wygląd. Dzięki zapiskom wężoustych, którzy hodowali widłowęże, znamy ich przedziwne zwyczaje. Z zapisków wynika, że każda głowa widłowęża ma inne zadanie. Lewa (patrząc od strony czarodzieja stojącego naprzeciw węża) zajmuje się planowaniem, decyduje, dokąd widłowąż pójdzie i co będzie robił. Środkowa jest marzycielem (widłowęże potrafią leżeć nieruchomo przez kilka dni, zatopione w pięknych wizjach i marzeniach). Prawa głowa jest sędzią i ocenia pomysły lewej i środkowej głowy, wyrażając to nieprzerwanym, denerwującym syczeniem. Kły prawej głowy są niezwykle jadowite. Widłowąż rzadko dożywa podeszłego wieku, ponieważ jego głowy mają zwyczaj atakowania się nawzajem. Bardzo często spotyka się widłowęże bez prawej głowy, podczas gdy dwie pozostałe są splątane. Widłowąż składa jaja otworem gębowym i jest to jedyne znane zwierzę magiczne, które zachowuje się w ten sposób. Jaja te są niezwykle cenne, ponieważ używa się ich do sporządzania eliksirów poprawiających sprawność umysłową. Handel jajami i dorosłymi osobnikami widłowęży kwitnie na czarnym rynku od kilku wieków.

WILKOŁAK {Werewolf}

Klasyfikacja MM: XXXXX

Wilkołak występuje na całym świecie, chociaż podejrzewa się, że pochodzi z północnej Europy. W wilkołaka można się zamienić wyłącznie na skutek ugryzienia przez jednego z nich. Nie znaleziono jeszcze na to lekarstwa, ale ostatnie odkrycia w dziedzinie eliksirów zmniejszyły wydatnie najgorsze symptomy przemiany. Raz w miesiącu, przy pełni księżyca, zazwyczaj normalny, o zdrowych zmysłach czarodziej lub mugol zamienia się w krwiożerczą bestię. Jako jedne z nielicznych fantastycznych zwierząt, Wilkołaki specjalnie poszukują ludzi, ponieważ jest to ich ulubiona zdobycz.
Oczywiście ta klasyfikacja dotyczy wilkołaka w jego zmienionej formie. Jeśli nie ma pełni księżyca, Wilkołaki są równie niegroźne, co inni ludzie. Kto chce poznać rozdzierającą prawdę o walce czarodziejów z likatropią, temu polecam klasyczny utwór Włochaty pysk, lecz dusza ludzka anonimowego autora (Whizz Hard Books, 1975).

WOZAK {Jarvey}

Klasyfikacja MM; XXX

Wozaka spotyka się w Wielkiej Brytanii, Irlandii i Ameryce Północnej. Przypomina przerośniętą fretkę, ale w przeciwieństwie do niej potrafi mówić. Nie da się jednak prowadzić prawdziwej rozmowy z wozakiem, ponieważ ten ogranicza się do krótkich (i zazwyczaj obraźliwych) zdań, które wypowiada prawie bez przerwy. Wozaki mieszkają zazwyczaj pod ziemią, gdzie polują na gnomy, żywią się również kretami, szczurami i myszami polnymi. 

WSIĄKIEWKA {Moke}

Klasyfikacja MM: XXX

Wsiąkiewka jest srebrno-zieloną jaszczurką, osiągającą do dziesięciu cali długości i spotykaną w całej Wielkiej Brytanii i Irlandii. Może kurczyć się kiedy chce i w związku z tym nigdy nie została zauważona przez mugoli. Skóra wsiąkiewki jest wysoko ceniona przez czarodziejów. Wytwarza się z niej sakiewki i portfele, gdyż ten łuskowaty materiał reaguje tak samo na zbliżanie się obcego, jak reagował jego właściciel; dlatego złodziejom tak trudno znaleźć sakiewki ze skóry wsiąkiewki. 

YETI (znany również jako wielka stopa i śnieżny człowiek) {Bigfoot, the Abominable Snowman}

Klasyfikacja MM: XXXX

Pochodzi z Tybetu. Podejrzewa się, że jest spokrewniony z trollem, ale jeszcze nikomu nie udało się do niego zbliżyć na tyle, aby przeprowadzić odpowiednie obserwacje, które by to potwierdziły. Osiąga piętnaście stóp wzrostu i cały jest porośnięty śnieżnobiałym włosem. Yeti pożera wszystko, co stanie mu na drodze, ale ponieważ boi się ognia, może być odparty przez wprawnych czarodziejów. 

ZNIKACZ {Snidget}

Klasyfikacja MM: XXXX

Złoty znikacz jest niezwykle rzadkim ptakiem chronionym. Ten okrąglutki, o bardzo długim, wąskim dziobie i błyszczących, przypominających kamienie szlachetne oczach ptak potrafi niezwykle szybko latać, a dzięki obrotowym stawom skrzydełek z niespotykaną szybkością i zręcznością zmienia kierunek lotu. Pióra i oczy złotego znikacza są tak wysoko cenione, że swego czasu groziło mu wyginięcie z powodu polowań. Niebezpieczeństwo zauważono w porę i gatunek został otoczony ochroną, której najważniejszym krokiem było zastąpienie w quidditchu złotego znikacza złotym zniczem. Kolonie znikaczy istnieją na całym świecie.
Złoty znikacz dostał kategorię XXXX nie dlatego, że jest niebezpieczny, ale z powodu wysokich kar, które grożą za złapanie go lub skrzywdzenie.
Każdego zainteresowanego rolą, jaką zloty znikacz odegrał w rozwoju quidditcha, odsyłam do Qudditcha przez wieki Kennilworthy'ego Whispa (Whizz Hard Books, 1952). 

ŻABERT {Clabbert}

Klasyfikacja MM: XX

Żabert jest stworzeniem nadrzewnym. Z wyglądu przypomina krzyżówkę małpy z żabą. Pochodzi z południowych stanów Ameryki, ale w tej chwili występuje już na całym świecie. Żabert jest bezwłosy, a jego gładką zieloną skórę pokrywają cętki. Między palcami górnych i dolnych kończyn ma błony pławne. Ręce i nogi żaberta są długie i giętkie, co pozwala mu poruszać się pośród gałęzi ze zwinnością orangutana. Z głowy wyrastają mu krótkie rogi, a jego szerokie usta sprawiają wrażenie, jakby cały czas się uśmiechał, ukazując przy tym ostre jak brzytwa zęby. Żabert żywi się głównie małymi jaszczurkami i ptakami. Najbardziej charakterystyczną cechą żaberta jest duży bąbel pośrodku czoła, który przybiera szkarłatną barwę i zaczyna błyskać, gdy zwierzę wyczuje niebezpieczeństwo. W przeszłości amerykańscy czarodzieje trzymali żaberty w ogródkach, aby ostrzegały ich przed zbliżającymi się mugolami, ale Międzynarodowa Konfederacja Czarodziejów wprowadziła kary, które w dużym stopniu ukróciły ten proceder. W nocy widok drzewa pełnego błyskających światełek żabertów, chociaż bardzo efektowny, wzbudzał zdziwienie zbyt wielu mugoli, którzy dopytywali się swoich sąsiadów, dlaczego w czerwcu zapalają na drzewkach bożonarodzeniowe lampki.

ŻĄDLIBĄK {Billywig}

Klasyfikacja MM: XXX

Żądlibąk jest australijskim owadem. Ma około pół cala długości i jest intensywnie szafirowy. Lata z tak dużą prędkością, że mugole rzadko go zauważają, a nawet czarodziejom spostrzeżenie go sprawia pewne trudności, dopóki nie zostaną użądleni. Żądlibąk ma skrzydła na czubku głowy. Macha nimi tak szybko, że podczas lotu kręci się wokół własnej osi. U dołu ciała znajduje się długie i cienkie żądło. Użądlenie wywołuje najpierw zawroty głowy, a następnie lewitację. Pokolenia młodych australijskich czarownic i czarodziejów starały się łapać żądlibąki i zmuszać je do żądlenia, aby móc cieszyć się tymi efektami ubocznymi, aczkolwiek zbyt duża ilość użądleń może sprawić, że ofiara będzie się unosić nad ziemią przez kilka dni, a w przypadku silnej reakcji alergicznej może dojść do stałej lewitacji. Suszone żądła żądlibąka są składnikiem kilku eliksirów, podobno są też używane do produkcji tak lubianych przez młodych czarodziejów cukierków, musów-świstusów. 

ŻMIJOPTAK {Occamy}

Klasyfikacja MM: XXXX

Żmijoptak spotykany jest na Dalekim Wschodzie i w Indiach. Jest upierzonym i uskrzydlonym dwunogim stworzeniem o wężowatym ciele, które może osiągnąć piętnaście stóp długości. Żywi się głównie szczurami i ptakami, ale zdarzało się, że porywał małpy. Żmijoptak jest agresywny wobec wszystkich, którzy się do niego zbliżą, szczególnie, kiedy broni swoich jaj, których skorupki zrobione są z najczystszego i najdelikatniejszego srebra.